ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΑΚΙ ΑΚΟΜΑ

Νύχτα. Κοντεύει 03:00. Πίνω καφέδες για να μην κοιμάμαι. Ζωγραφίζω στους τοίχους μαργαρίτες. Τις μαδάω. Τις αποτεφρώνω. Κλείνω τα μάτια. 

«Ένα τεταρτάκι ακόμα και θα ξυπνήσω» ψιθυρίζω. «Ένα τεταρτάκι για να γυρίσω πίσω στη μήτρα μου». Σ’ αγαπάω. 

05:00. Το τεταρτάκι πέρασε. Σ’ αγαπάω ακόμα. Το μελάνι στεγνώνει. «Να το πιεις σπίτι σου» μου λες. Το ποτό σου έχει τελειώσει. Κοιτάζω το άδειο μπουκάλι. Εκεί μέσα θα σε βάλω να σ’ έχω πάντα μαζί μου. Σ’ αγαπάω. 

Ξημερώνει σε λίγο. Το κερί έχει λιώσει. Οι σκέψεις μου σε υποδέχονται κι αυτό το βράδυ. Σε απαρνιέμαι, σε ξερνάω στα κάγκελα πάνω. Πέμπτος όροφος. Βουτάω.